ಮತ್ತೊಂದು ಮುಖ

ಅದೊಂದು ಭಯಾನಕ ಜಗತ್ತು

ಅಲ್ಲಿರುವವರು ಮನುಷ್ಯರೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನ

ಅಲ್ಲ, ಕೇವಲ ಮನುಷ್ಯರ ಮುಖವಾಡ ಧರಿಸಿರುವವರು

ಸಂದರ್ಭ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ

ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಯಿಸುವ ಕಲೆ ಬಲ್ಲವರು

ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನೋದಿ

ಪದವಿಯ ಮೇಲೆ ಪದವಿ ಪಡೆದವರು

ಆದರೇನು ಬಂತು?

ಮೌಲ್ಯ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಗಾಳಿಗೆ ತೂರಿದವರು!

ಸೆಮಿನಾರುಗಳಲ್ಲಿ ಪುಟಗಟ್ಟಲೆ ಪ್ರಬಂಧ ಮಂಡಿಸಿ

ಘನವಿದ್ವಾಂಸರಂತೆ ಫೋಸು ಕೊಡುವವರು

ಆದರೆ ಯಾರದೋ ಮೇಲಿನ ದ್ವೇಷಕ್ಕೆ

ಮತ್ಯಾರನ್ನೋ ಬಲಿಪಶು ಮಾಡುವ ಸಣ್ಣವರು

ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು, ವಿಚಾರವಾದಿಗಳು, ಪ್ರಗತಿಪರರು

ಎಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಹಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡ ದೊಡ್ಡಮನುಷ್ಯರು

ಆದರೂ ತಮ್ಮೊಳಗಿನ ಸಣ್ಣತನಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲಾಗದವರು

ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಯಶಸ್ಸು ಕಂಡು ಕರುಬುವವರು

ಸ್ನೇಹಿತರಂತೆ ನಟಿಸಿ ಕಾಲೆಳೆಯುವವರು

ಸಂದರ್ಭಕ್ಕಾಗಿ ಹೊಂಚುಹಾಕಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವವರು

ಅಂದರೆ ಗುಳ್ಳೆನರಿಗಳಂಥವರು

ಸಿಕ್ಕಿದಾಗ ಬಿಡದೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರು

ಅಂಥವರಿಗಿರುವ ಹೆಸರೇ ಅವಕಾಶವಾದಿಗಳು

ಹೊರಗೆ ಸಭ್ಯರಂತೆ ಮೆರೆಯುವವರು

ಒಳಗೆ ಅತ್ತಿಯ ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ಹುಳುಕು ತುಂಬಿದವರು

ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ-ಹುದ್ದೆ-ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳಿಗಾಗಿ ಕಚ್ಚಾಡುವವರು

ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಎಂಥವರ ಬಳಿ ಹಲ್ಲುಗಿಂಜಲೂ ಹೇಸದವರು

ಇಂಥವರು ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣದ ಬೋಧಕರು

ಇಲ್ಲಿ ಬರೀ ಸ್ವಾರ್ಥ ದ್ವೇಷ ಅಸೂಯೆ ಅನುಮಾನ

ಸ್ನೇಹ-ಪ್ರೀತಿ-ವಿಶ್ವಾಸ-ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಗಿಲ್ಲ ಯಾವ ಸ್ಥಾನಮಾನ

ಹೇಳುವುದು ಆಚಾರ ತಿನ್ನುವುದು ಬದನೇಕಾಯಿ

ಎನ್ನುತ್ತಾರಲ್ಲ ಹಾಗೆ

ಮುಖವಾಡಗಳಲ್ಲೇ ಬದುಕುವ ಇಂಥವರಿಗೆ

ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿ ಚುಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲವೇ ?

ಹಂಬಲ

ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ
ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು
ನಿನ್ನೆದೆಗೊರಗಿ ನಾನು
ನನ್ನೆಲ್ಲ ಬೇಸರ ನೋವು
ದುಃಖ ದುಗುಡ ದುಮ್ಮಾನ
ಎಲ್ಲ ಅಂದರೆ ಎಲ್ಲ
ಮರೆಯಬೇಕಿತ್ತು
ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ
ನಿನ್ನೆದೆಯ ತೋಯಿಸಬೇಕಿತ್ತು.

ತುಡಿತ

ಹಾರಾಡುವ ಹಕ್ಕಿಗಳು
ಚಲಿಸುವ ಮೋಡಗಳನ್ನು
ನೋಡುತ್ತಾ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದಿನ
ಹೀಗೆಯೇ ಕುಳಿತಿರಲಿ?
ಕಿಟಕಿಯ ಸರಳುಗಳ ಹಿಂದೆ.

ಅವರಿವರಿಗೆ ನೋವಾದೀತೆಂದು
ಭಾವನೆಗಳ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದಿನ ಕಳೆಯಲಿ?
ನಗುಮೊಗವ ಹೊತ್ತು

ಸಂಕೋಲೆಗಳ ಹಿಂದಿನ ಬದುಕು ಸಾಕಾಗಿದೆ
ಇನ್ನಾದರೂ ನಾನು ನನಗಾಗಿ ಬದುಕಬೇಕಾಗಿದೆ.